(Μερικές σκέψεις με ολίγη μαντεία για το μέλλον....)..

. Σ. Σεκλιζιώτης

(Μερικές σκέψεις με ολίγη μαντεία για το μέλλον....)... Ελαιόλαδο, ένας "ποιοτικός" θησαυρός ο οποίος, όπως πολλοί άλλωστε τομείς της Αγροτικής μας παραγωγής, επίσης περιφρονείται στη χώρα μας, αν κρίνει κανείς από το τι κάνουν οι άλλοι στην περιοχή μας γύρω από την Μεσόγειο, αλλά και πολύ μακρύτερα πλέον, ως την Αμερικανική Ήπειρο και την Κίνα....... Βουνό τα εγκληματικά λάθη αγροτικής πολιτικής στη χώρα του ήλιου και του θαλασσινού αέρα.... Εκτός από την Κτηνοτροφία που ήδη πλήττεται, μία από τις πολλές "υποψήφιες" παράπλευρες απώλειες, μπορεί να είναι και η ελαιοκομία μας, με την Ελλάδα να φιγουράρει ως ένα από τα προσεχή θύματα....., αν και τώρα, την κατάσταση στην Ελληνική ελαιοκομία και γενικότερα στον Πρωτογενή μας Τομέα δεν την λες και χαρμόσυνη... ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ Η παραγωγή ελαιολάδου στη Λατινική Αμερική, με επικεφαλής την Αργεντινή, τη Χιλή και το Περού, είναι αναπτυσσόμενος τομέας που επικεντρώνεται σε φυτικά έλαια υψηλής ποιότητας, αξιοποιώντας μοναδικές συγκομιδές του Νότιου Ημισφαιρίου για να καλύψει τα κενά στην παγκόσμια προσφορά, ειδικά καθώς η Αργεντινή κυριαρχεί στην περιφερειακή αγορά με σύγχρονη εντατική γεωργία στις περιοχές San Juan, Mendoza, Catamarca, Cordoba και La Rioja, όπου οι φυτεύσεις νέων ελαιώνων συνεχίζονται. Η παραγωγή της Αργεντινής το 2024 έφτασε τους 35.000 μετρικούς τόνους (ΜΤ). Παράλληλα το Περού παρουσιάζει υψηλή παραγωγικότητα σε ελαιόλαδο με 10.000 MT σε μια καλή χρονιά, φυτεύοντας συνεχώςελαιόδενδρα όπου κρίνουν ότι τα ερημοποιημένα εδάφη χρειάζονται προστασία και βελτίωση και υπάρχει νερό για πότισμα στάγδην. Ο κλάδος αυτός στη χώρα βρίσκεται σε άνοδο, κυρίως στην επαρχία της Tacna, κοντά στα σύνορα με την Χιλή, η οποία και αυτή, με αυξητικές τάσεις, παράγει 20-25.000 ΜΤ ελαιόλαδο ετησίως με αρκετές ποσότητες από Περού και Χιλή να πωλούνται στην Βραζιλία όπου η ζήτηση είναι τεράστια. Περιττό να αναφέρω, ότι στην περίπτωση ένταξης της Βραζιλίας και Αργεντινής στην Mercosur, και μελλοντικά των Περού, Χιλής και άλλων (γιατί όχι....), το ελαιόλαδο θα αυξάνεται ωςπαραγωγή και διαθεσιμότητα στην παγκόσμια αγορά, εντείνοντας τον διαγωνισμό, δεδομένου ότι η ζήτηση ήδη είναι αυξημένη για διατροφικούς κυρίως λόγους σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης... Αργά αλλά σταθερά, η Βραζιλία αναδεικνύεται σε παραγωγό χώρα, αν και σημαντικός εισαγωγέας. Εισάγει 87.900 ΜΤ ελαιόλαδο και 117.330 ΜΤ ελιές (2023) και καταναλώνει 90-100.000 ΜΤ ελαιόλαδο, αλλά και με συνεχώς αυξανόμενη την ακόμη "νήπια" τοπική της παραγωγή (περίπου 550-600

ΜΤ), στις περιοχές Rio Grande do Sul, Minas Gerais, São Paulo και αλλού, με μεγάλους ρυθμούς αύξησης των δένδρων.... Ενώ η Βραζιλία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας ελαιολάδου στον κόσμο, οι φυτεύσεις δένδρων τα τελευταία χρόνια αυξάνεται με ταχύτητες... Η εγχώρια παραγωγή εστιάζει σε εξαιρετικά παρθένα έλαια υψηλής ποιότητας, κερδίζοντας μάλιστα διεθνή βραβεία και αυξάνοντας σταδιακά το μερίδιό της στην τοπική αγορά, παρά τις κλιματικές προκλήσεις και τις ανάγκες προσαρμογής του εδάφους. Οι φυτεύσεις όμως νέων δένδρων στην Βραζιλία γίνεται επιλεκτικά και δεν μπορούν να γίνονται οπουδήποτε, καθότι τα περισσότερα των εδαφών της είναι όξινα, γεγονός που αποτελεί και την βασική διαφορά με την παραμεσογειακή ζώνη. ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ.... Ο κλάδος του ελαιολάδου στην Λ. Αμερική φαίνεται να επωφελείται από τις τάσεις υγιεινής διατροφής, με τις χώρες αυτές να επενδύουν και στην τεχνολογία επεξεργασίας, για βιώσιμες και αποδοτικές ως προς το νερό πρακτικές για την κάλυψη τόσο της εγχώριας όσο και της "εξαγωγικής" ζήτησης. Συνολικά μπορούμε να αθροίσουμε ότι από το Περού μέχρι και την Αργεντινή, την Βραζιλία και τη Χιλή, και αυτή την ώρα μπορούμε να μιλάμε για μια παραγωγή της τάξεως των 70-75.000 ΜΤ με αυξητικές τάσεις δενδροφυτεύσεων και παραγωγής. Χωρίς βέβαια να προσθέσω τα εκατομμύρια στρέμματα ελαιώνων, πυκνών ανα μονάδα επιφανείας (θαμνόδενδρων) και αραιών, στις Αραβικές χώρες της Μ. Ανατολής, στο Μαρόκο, στην Β. Αφρική, στο Πακιστάν και στην Κίνα και αλλού....., φαινόμενο με αυξητικές τάσεις σε φυτεύσεις και παραγωγές. Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Λ. Αμερική είναι κυρίως Ιταλικές, Ισπανικές ακόμη και η Κορωνέικη η «βασίλισσα» των ελληνικών ποικιλιών ελιάς, όπως μας είναι γνωστή...., οι Criolla (Sevillana), η Manzanilla (Manzanillo), η Arbequina, η Picual, η Frantoio και άλλες... Περιττό να αναφέρω τις Ελληνικές Ποικιλίες ακόμη και των Καλαμών στις ΗΠΑ, στο Τέξας και την Καλιφόρνια ακόμα και στο Μεξικό...... ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ "ΛΑΔΑΔΕΣ" ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ.... Ισπανικές εταιρείες ελαιολάδου επενδύουν και επεκτείνονται ενεργά, αλλά η εστίασή τους επικεντρώνεται κυρίως στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών, λόγω της αυξημένης ζήτησης και της επιθυμίας διασφάλισης της προσφοράς έναντι των δασμών, με ορισμένους επενδυτές να διερευνούν την ανάπτυξη σε άλλες περιοχές όπως η Ν. Αμερική, αλλά οι σημαντικές επενδύσεις στη Νότια Αμερική (κυρίως σε Χιλή και Αργεντινή....) δεν παίρνουν και πολύ μεγάλη δημοσιότητα.... Η αύξηση όμως των φυτεύσεων προδίδει τις υφιστάμενες αυξητικές τάσεις.... Σίγουρα όμως ενισχύεται η παρουσία των Ισπανών στις ΗΠΑ και για την αποφυγή εμπορικών φραγμών. Σύμφωνα με τους Olive Oil Times, σημαντικοί Ισπανοί παραγωγοί όπως οι Dcoop και Acesur αγοράζουν γη και δημιουργούν μονάδες εμφιάλωσης στις ΗΠΑ (π.χ. Καλιφόρνια) για να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση και να παρακάμψουν τους δασμούς. MERCOSUR: ΑΓΡΟΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΜΑΖΙΚΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΠΡΟΣ ΕΕ Η Συμφωνία Mercosur, είναι παραπάνω από σίγουρο ότι μελλοντικά θα μετατραπεί και σε έναν εμπορικά "βολικό" διάδρομο διακίνησης αγροτικών προϊόντων από Λ. Αμερική προς Ευρώπη (μέσω π.χ. Βραζιλίας και Αργεντινής), ακόμη και "Βραζιλιοποιώντας" και "Αργεντινιοποιώντας" πολλά προϊόντα της Αμερικανικής Ηπείρου και μάλιστα ομοειδή με τα Ευρωπαϊκά, βορά και νότου... με κίνδυνο η Ευρωπαϊκή Παραγωγή στον Πρωτογενή της Τομέα να υποστεί απελπιστική καθίζηση με ότι αυτό σημαίνει κοινωνικοοικονομικά και από την άποψη της διατροφικής της ασφάλειας.... ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ Η' ΣΚΟΠΙΜΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΥΝ Δεν καταλαβαίνουν, δεν υποπτεύονται, δεν μυρίζονται, δεν έχουν την ικανότητα να συγκεντρώσουν τα μυαλά τους στο πρόβλημα και τις συνέπειες που θα φέρει.... Προς το παρόν ασχολούνται με τα πόσα δις € θα χαρίσουν στο τρύπιο και μάταιο λαήνι της Ουκρανίας και στην μαφία του Ζελένσκι, στο πως θα κοροϊδέψουν τους Ευρωπαίους αγρότες που κραυγάζουν οργισμένα γιατί αφανίζονται χρόνο με τον χρόνο..., στο πως θα κρατήσουν τις υψηλόμισθες καρέκλες τους.... Θλιβερότεροι όλων, η μερίδα των Ευρωπαίων πολιτών (στη χώρα μας ανθεί το είδος....) που ανέχονται, ακόμη και χειροκροτούν αυτή την αυτοκτονική πολιτική της σημερινής Ευρώπης, χλευάζοντας τους εργάτες της γης...., αντί να απαιτούν ανατροπή και επιστροφή στην κανονικότητα και κυρίως στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οι εικόνες : Από το Peru οι πρώτες 6, όπου η έρημος πρασινίζει με ελαιόδενδρα..... Από την Αργεντινή οι επόμενες 5 με νέες φυτείες να εμφανίζονται συνεχώς Από την Βραζιλία οι επόμενες 3 και Από την Καλιφόρνια (ΗΠΑ) η τελευταία, με οπωρώνα "ελιάς θάμνου", "εξαιρετικά υψηλής πυκνότητας" (Super high density) από ποικιλίες Αrrbosana, Arbequina και Coratina, στην περιοχή Seka Hills κοντά στο Σακραμέντο... Σ. Σεκλιζιώτης